her mevsim içimden gelir geçersin hikayesi ne demek?

"Her mevsim içimden gelir geçersin" hikayesi, Türk edebiyatının önemli yazarlarından olan Ahmet Hamdi Tanpınar'ın yazdığı bir öyküdür. Tanpınar, öyküyü "Hüzün ve teselli arasında kaybolan insanların hikayesi" şeklinde tanımlamaktadır.

Hikaye, Tanpınar'ın aşina olduğu İstanbul'un mazisiyle beslenirken, aynı zamanda insan psikolojisi ve toplumsal ilişkilerin inceliklerini de ele almaktadır. Yazar, tarihi bir şehir olan İstanbul'un mevsimler arasında değişen atmosferini, kişilerin duygusal dünyalarına da yansıtarak anlatır.

Hikayede, anlatıcı karakterin birbirinden farklı dört mevsimde yaşadığı deneyimler anlatılır. Anlatıcı, İstanbul'un yazında evine yerleşmiş, sonbaharda ise yalnızlığını ve hüznünü hissetmektedir. Kış mevsimi ise uyandırır onu, kışın etkileyici doğası, kar ve soğuk, insanların içsel dönüşümlerini ve hayata bakış açılarını değiştirir. Bahar, ise umudu ve yeniden doğuşu sembolize eder, anlatıcı yeniden umut bulur ve hayata sarılır. Son olarak, yaz mevsimi, anlatıcının özgürlük ve coşkuyu simgeler, ancak aynı zamanda geçiciliği ve yok oluşu da hatırlatır.

"Her mevsim içimden gelir geçersin" hikayesi, Tanpınar'ın dilinde zengin bir anlatıma sahip olup, okuyucuya İstanbul'un mevsimleri ile birlikte karakterlerin duygusal yolculuğunu yaşatır. Hikayede, Tanpınar'ın karakteristik özelliklerinden biri olan zamanın geçiciliği ve insanın varoluşsal sorgulamaları vurgulanır. Ayrıca, insanların iç dünyalarının mevsimlerin değişimi ile paralel olarak değişmesi, insan doğası ve yaşamın döngüsü hakkında da düşündürür.